آدرنالین چیست؟

در بــــالای کلیه ها غده های فوق کلیوی قرار گرفته اند این غده ها ماده ای ترشح
میکنند که آدرنالین نامیده میشود آدرنالین برای آمادگی بدن در انجام فعالیت های
شدید یا دفاع از خود ترشح میشود.

وقتـــی که بسیار هیجانزده باشید ، غده های فوق کلیوی ناگهان مقدار زیادی
آدرنالین در خون ترشح میکنند آدرنالین سبب افزایش شدت ضربان قلب و کارآیی آن
میشود این ماده ، رگهای متصل به ماهیچه ها را گشاد میکند و علاوه بر آن موجب
افرایش غلظت قند در خون میشود به این طریق است که بدن خود را با شرایط تطبیق
میدهد با تاثیر آدرنالین ، خون از چهره به ماهیچه ها هجوم آورده و به بخش هایی که
ضروری تر است جریان می یابد برای همین است که هنگام ترس رنگ از رخسارتان
میپرد.

برای مشاهده مطالب بیشتر به ادامه مطلب بروید.

بوئینگ استراتوفورترس ب-۵۲ (B-52 Stratofortress، به معنی بوئینگ ۵۲: دژ پوش‌کره) هواپیمای جت بمب‌افکن دوربرد فروصوت از نوعبمب‌افکن راهبردی است که در نیروی هوایی ایالات متحده از آن استفاده می‌شود.

این هواپیما برای حمل جنگ‌افزار هسته‌ای در دوره جنگ سرد برای ماموریت‌های تخریبی و هسته‌ای ساخته شد. بدون شباهت به هیچ هواپیمای دیگر در سوخت‌گیری‌های مجدد در مسافت‌های زیاد، این هواپیما قادر است ۳۱،۷۰۰ کیلوگرم (۷۰۰۰۰ پوند) سلاح را با خود حمل کند.

تاریخچه:

مطالعات طراحی اولیه برای بمب‌افکن سنگین B-۵۲ در سال ۱۹۴۶ آغاز شد و در سال ۱۹۵۱ پیش‌نمونه آن برای نخستین بار پرواز کرد. تولید این هواپیما تا سال ۱۹۶۲ ادامه داشت و به ۷۴۴ فروند (شامل دو پیش‌نمونه) رسید.

این بمب افکن سنگین ساخت شرکت بوئینگ بوده و از هشت موتور توربوفن پرات اند ویتنی TF-33 هر یک با قدرت کشش بیش از 7000 کیلوگرم بهره می برد. بالاترین سرعتی که این هواپیما قادر به دستیابی به آن است، حدود 8/0 ماخ بوده که معادل 650 مایل بر ساعت نیز می باشد. هدایت این هواپیمای بمب افکن بر عهده 5 خدمه بوده که سیستم صندلی خدمه ها، از توانایی اجکت یا پرتاب کردن در مواقع خطر نیز برخودار است. لازم به ذکر است که قیمت تمام شده این هواپیمای غول پیکر، حدود هفتاد و چهار میلیون دلار می باشد.

هواپیمای بمب افکن B-52، بمب افکنی دور برد و در کلاس سنگین وزن است که می تواند گونه های مختلفی از ماموریت ها را به انجام برساند. این هواپیما قادر به پرواز در سرعت های بسیار بالا، البته زیر سرعت صوت و در ارتفاع بالغ بر 50,000 پا پرواز بوده و توانایی حمل بمب های هسته ای یا اتمی و همچنین بمب های معمولی را نیز دارد.هواپیمای بی 52 برای مدت بیش از 35 سال تنها بمب افکن دارای سرنشین سنگین وزن ایالات متحده بوده است.

این بمب افکن، قادر به پرتاب و شلیک بیشتر سلاح های موجود است و حتی بدین صورت، احتمال آن می رود که پس از به روز ساختن سیستم های اویانیکی و پیشرانه ها و دیگر قمست های آن، این هواپیما تا سال 2045 نیز در خدمت باشد. البته این بمب افکن آمریکایی را BUFF که مخفف عبارت Big Ugly Fat Fellow و به معنای مرد چاق گنده زشت است، نیز می نامند. اولین مدل هواپیمای بی 52 در سال 1954، اولین پرواز خود را انجام داده و مدل B  آن نیز در سال 1955 وارد خدمت گشت. به طور کلی 744 بمب افکن بی 52 ساخته شده و آخرین گونه آن نیز که مدل H نامیده می شود، در سال 1962 تحویل شد. این بمب افکن استراتژیکی، دارای بردی برابر با 14,162 کیلومتر است که از این رو، هواپیمایی میان قاره ای یا کانتیننتال گفته می شود.

البته این برد، در حالت بدون سوخت گیری هوا به هوا اندازه گیری شده است، و در غیر این صورت، برد این هواپیما، با سوخت گیری هوا به هوا می تواند نا محدود باشد. در این هواپیما، از مدل جی به بعد تغییراتی در شکل بدنه مانند کوتاه تر شدن سکان عمودی یا همان پایدار کننده عمودی آن داده شد.